Met Elin naar het ziekenhuis

Ja je leest het goed, voor de verandering eens met Elin naar het ziekenhuis.

Ik ging haar ophalen bij de gastouder en toen had ze een grote steen mee mogen nemen (de gastouder woont in een appartement boven een supermarkt, haar "voortuin" van 20meter diep ligt vol met keien en stenen). Goed ze mocht er dus 1 meenemen voor bij ons in de tuin. We lopen richting de auto en ineens ben ik Elin kwijt. Mijn auto stond op een parkeerplaats voor de supermarkt.

Ik zet Niene langs de auto in haar maxi cosi. Tijd  om haar in de auto te zetten had ik neit, want ineens zie ik Elin lopen en er kwam een auto aan. Ik riep nog : "Elin kijk uit, blijven staan er komt een auto aan!" Maar ze rent naar mij toe en toen viel ze op de grond, gelukkig niet tegen een auto aan. Ze had die steen nog in haar hand en haar handen deden pijn. Grote tranen en 1 dikke blauwe pink, ze kreeg hem toen ook niet meer recht op krom.

Ik had maar meteen de HAP gebeld, omdat het al laat was. Voordat we dan anders thuis waren en dan misschien weer in de auto. En Niene was ook moe enzo...

We konden gelukkig meteen komen. Ruud gebeld hij zou naar het zk komen. Om 18.00uur aangekomen, om 19.00 uur aan de beurt. Elin vertelde heel trots dat ze er al toverzalf (nivea, ik had niets anders bij..) op had gedaan en dat haar pinkje nu niet meer zo pijn deed. De arts mocht er ook aan trekken en duwen. Waarschijnlijk flink gekneust. Morgen zal het wel meer pijn doen...

Overigens was ze in de auto naar het zk toe heel trots te vertellen dat ze nu ook naar de dokter toe mocht, geen tandjes-dokter, maar een pinkjes-dokter! En die ging haar weer beter maken.